Dit is 'n regsdokument wat bepaal hoe eiendom en bates na afsterwe verdeel sal word.
In Israel bepaal die wet dat as 'n persoon sterf sonder om 'n testament na te laat, word sy of haar bates volgens die erfporsie verdeel. Dit is ook moontlik om 'n erfporsie te skep deur 'n familieooreenkoms of deur een by die hof in te dien.

Israel het geen erfbelasting, maar daar is ander belastings wat op die boedel van toepassing kan wees.
Daar is 'n paar uitsonderings op hierdie reël, soos as die oorledene 'n gade en kinders gehad het, as hulle gedurende hul leeftyd skenkings gemaak het of as hulle besigheidsbates gehad het.

In Israel kan probate vermy word deur 'n testament op te stel en 'n eksekuteur aan te stel. Die eksekuteur bestuur dan die boedel volgens die testament en is verantwoordelik vir die verdeling van bates daarvolgens.

Die proses om 'n boedel van die oorledene na sy erfgename oor te dra deur middel van 'n testament of intestate erfopvolging word probate genoem. Dit kan enigiets tussen ses maande en twee jaar duur, afhangend van die kompleksiteit van die saak en of dit deur enige van die erfgename betwis word.

Verhoor is die proses om 'n testament te verifieer om te bepaal of dit geldig is of nie. Indien die testament as geldig bevestig word, dan gaan dit deur probate en neem die eksekuteur van die boedel beheer oor die bates. Om die stappe van die proses te kan voltooi, is dit raadsaam om advies van 'n Israeliese prokureur in te win. Die persoon wat oorlede is, sal wettiglik dood verklaar moet word in Israel en dan moet die testament getoets word.

Die Israeliese wet op burgerskap en toetrede tot Israel bepaal dat 'n gade van 'n Israeliese burger vir burgerskap in aanmerking kom nadat hy vir 3 jaar in die land gewoon het.
Kinders van Israeliese burgers kom in aanmerking vir burgerskap as hulle vir ten minste 3 jaar in die land woon.

Erfreg in Israel is 'n stel wette en regulasies wat bepaal hoe eiendom en besittings versprei word nadat 'n persoon gesterf het.
Israel funksioneer onder die siviele regstelsel, wat beteken dat daar geen onderskeid tussen familie-eiendom en aparte eiendom is nie. 'n Persoon se erfgename is nie verplig om enige spesifieke verspreidings- of erfporsieplan te volg nie. Hulle kan die bates verdeel soos hulle goeddink. Die hof sal egter ingryp as ’n erfgenaam voel dat die verdeling onbillik of onredelik is.

Erfreg in Israel is 'n komplekse kwessie wat deur Israeliese siviele reg en godsdienstige reg beheer word. Die Israeliese siviele reg het drie verskillende tipes erfenis:
1. Familie eiendom
2. Gesamentlike eiendom
3. Aparte eiendom
Die gesinseiendom word gewoonlik in 'n gelyke deel tussen die langslewende gade en kinders verdeel, maar dit kan gewysig word indien daar enige ander familielede is wat op 'n erfenis geregtig is. Die gesamentlike eiendom word verdeel in ooreenstemming met die testament van die oorledene, en aparte eiendom gaan na die eienaar se naasbestaandes of aan wie hulle ook al in hul testament as hul erfgename aangewys het.

Eerstens word die erfenis in twee helftes verdeel: een helfte elk vir die dood se gade en kinders. Die gade erf die helfte en die kinders erf die ander helfte. Die gade is dan vry om die eiendom weg te gee soos sy goeddink. Tweedens, as daar geen kinders van die oorledene is nie, dan erf die gade alles.

Die volgende mense kan bates in Israel erf:
1. Die gade van die oorledene;
2. Die kinders van die oorledene;
3. Die kleinkinders van die oorledene;
4. Die ouers van die oorledene;
5. 'n Broer of suster van die oorledene;
6. 'n Kleinkind of agterkleinkind van 'n broer of suster van die oorledene.

Dit is belangrik om daarop te let dat in Israel, die erfreg word beheer deur die Erfreg in Israel. Daar staan in hierdie wet geskryf dat die ouers geregtig is om van hulle kinders te erf.
Ouers erf van hul kinders onder een voorwaarde: hulle moet die enigste erfgename van die oorledene wees. As daar ander erfgename is, dan is hulle nie geregtig om te erf nie.

In Israel is daar testamentêre vryheid, volgens die Erfopvolgingswet (5725-1965). En dus is daar geen gedwonge erfgenaam nie en volgens wet kan jy jou bates oorgee soos jy wil aan wie jy wil. 'n Eggenoot, 'n minderjarige, gestremde kinders of afhanklike ouers kan onder sekere omstandighede geregtig wees op ondersteuning uit die boedel,